-Ty go bierzesz. Kto powiedział, że JA go bierę...Poczekajmy, aż panicz Cuba skończy walkę i udowodni, że młody ścierwojad to dla niego nic!-Wytłumaczył towarzyszce. Nie podobało mu się to, że wszystkim się martwiła. Nie pasowała do tego okrutnego miejsca, lecz to nie jego sprawa.Nagle zapytał Magdaleny-Są trzy obozy. Choćmy do Diego i zapytajmy sie jakie, dobra? A panicz Cuba sobie poćwiczy.-Skierował sie do Diego nie czekając na odpowiedź.

-Zgodziłem sie zabrać panicza ze sobą, ale w każdej chwili mogę zmienić zdanie, a on...DOBRA. Choć mu pomóc dziewczyno, ale nie myśl sobie, że ja go nie lubię. Po prostu jeśli nie pokona czegoś takiego to tutaj sobie nie poradzi. Ja do niego nic nie mam. Mogę mu pomóc, ale on nie bedzie nic umiał!-Krzyknął wkurzony Markus i wyjął miecz oraz ruszył na potwora walczącego z ''paniczem''. Zauważyłaś, że przyglądał Wam sie Diego.

Cuba dość dobrze się bronił, a kiedy zaatakowaliście młodego potwora pan zrobił podobnie. Zardzewiały Miecz z łatwością przebijał sie przez skórę potwora. Twój Sztylet też. Gorzej z pięściami Cuby.Potwór zginął szybko.
Markus zadaje młodemu ścierwojadowi 10 obrażeń
Magdalena zadaje młodemu ścierwojadowi 5 obrażeń
Cuba zadaje młodemu ścierwojadowi 5 obrażeń
Markus zyskuje 20 PD
Magdalena zyskuje 10 PD
Cuba zyskuje 10 PD

-I nic nie umie panicz!-Nie dawał za wygraną Markus i poszedł do Diego mówiąc:
-Opowiedz Nam o obozach...

-HA!Zabił trzech ludzi. Pewnie miał szczęście. Nie potrafii pokonać młodego ścierwojada-Odrzekł Markus, po czym dodał-Ale do niego nic nie mam. Po prostu chciałem, by sie nauczył...
-Przepraszam, że Wam przerywam-Przerywał Markusowi Diego-Są trzy obozy. Najstarszy najpotężniejszy i jedyny handlujący z królem do Stary Obóz-Zaczął Diego.

-Są jeszcze dwa obozy-Nowy Obóz, gdzie są najgorsi złodzieje i zabójcy oraz Bractwo Śniącego, czyli inaczej Sekta-Wytłumaczył, a Markus skiną głową-Tą drogą dojdziecie do Starego Obozu, tam ja wieczorem przyjdę i pogadamy-Markus ruszył drogą do Starego Obozu nie zważając na Ciebie i Cube. Myślał o tym twoim zbyt opiekuńczym według niego zachowaniu i o paniczu Cubie do którego nic nie miał.

-Magdaleno, czy dary sobie radę?-Zapytaj sie spokojnie Markus wiedząc twój ból. Też był czymś zmartwiony, lecz nie z jego twarzy nie wyczytałaś nic poza tym, że na pewno nie chodzi o ranę.Markus spojrzał na Cube i z największym trudem rzekł:
-Sojusz paniczu, drużyna?-Zapytał uśmiechając się z trudem. Czym większa drużyna tym ławiejsza walka, pomyślał mężczyzną patrząc na chudego. Potem spojrzał na kobietę, a potem na drogę.

-Nie zabił!Właśnie go spytałem sie o sojusz...Dlaczego masz łzy w oczach?-Zapytaj zdziwiony. Zastanawiał sie czy to przez niego, czy nie-Nie odejdę jeśli o to chodzi, bo nie poradzisz sobie z Cubą więc nie masz sie o co martwić, rozumiesz?-Patrzył w dal, zaczęliście iść po małej drodze schodząc Ze szczytu. Po jednej stronie była ogromna płaska ściana, a po drugiej płot, a za nim przepaść. Markus prowadził Wasz pochód.