Spojrzała na mężczyznę i uśmiechnęła się zadowolona. Zadanie. Nareszcie jakieś oderwanie od tego świata i tej kobiety. Skinęła głowę handlarzowi pytając: - Broń jak najbardziej się przyda, szczególnie jakiś ciekawy okaz. - nie wchodziła do mieszkania tylko oparła dłonie na biodrach spoglądając czujnie na rozmówcę mówiąc dalej.
- Co to za zadanie, które chcesz mi przekazać? Mam nadzieję, że coś wartego uwagi. - uśmiechnęła się chcąc pokazać że nie jest kobietą taką jak Magdalena. Czekając na odpowiedź mężczyzny obserwowała okolicę jak drapieżnik czający się na swoją ofiarę, który musi najpierw poznać otoczenie, aby móc osaczyć i zaatakować. Powoli budziła się w niej energia, ta dawna pasja łowcy i tropiciela. Powoli zaczęła rozumieć, że może trafiając tu nie koniecznie zakończyło się jej życie. Być może kiedyś się stąd uwolni ale póki co musi stać się tym kim była przed przybyciem do Obozu.

Cuba
Tymczasem dziwny człowiek rzekł:
-Niech Śniący bedzie z Tobą, nie mam żadnego zadania dla Ciebie, zbieram tylko nowych wyznawców Śniącego...-Właśnił, a Markus, za którym wyszłeś poszedł w stronę Beatrice, by z nią porozmawiać o planie jego i Cuby...Chcieli uzgodnić czy ona z nimi ucieka jeśli Magda się nie zmieni.Była to wspólna decyzja kompanii, ponieważ Magdalena chciała wygnać właśnie Beatrice.

-Doskonale!Zaprowadzić Cię do naszego obozu teraz, czy później?-Zapytał, po czym dodał-opowiedzieć Ci o naszym obozie i Śniącym?
Markus idąc usłyszał twoje słowa i wytrzeszczył oczy...Cuba, mam nadzieję, że żartujesz, pomyślał człowiek i poszedł w kierunku kobiety rozmawiającej z handlarzem.

Zostając sam na sam z Wódem zaczęłam do niego mówić:
-Naprawdę mogę dostać miksturę? Jestem taka słaba... Mam dość tych kłótni. Pomożesz mi wrócić do mojego kraju? To nie jest dom dla mnie. Myślę, że jak wrócę moja dzikość przeminie. Czuję że to oni mnie odtrącają chodziarz nie wiem. Pomożesz mi? Wyruszymy w nocy. Nikt się nie skapnie, że opuszczam obóz. Masz jakiś oręż?

Beatrice i Markus
Markus skinął głową, podobnie zrobił handlarz mówiąc.Dostaniećie 40 bryłek rudy i jakiś odpowiedni dla Was miecz jeżeli przyniesiecie mi naszyjnik...-Obiecał, Markus wyszeptał Tobie do ucha:
-Cuba przechodzi depresję, chce należeć do Sekty...-Uśmiechnął się i mruknął do Fiska-Zgoda, przygotuj trzy prezenty...-Rzekł za kobietę.-Pamiętaj, coś lepszego niż Zardzewiały Miecz!-Zawył.

-Sama wybrała taki los chociaż...miała inny charakter, nie pasuje do tego miejsca, tak jak ty, czy ja. Cuba też nie pasował,lecz on potrafii się dopasować, Beatrice-Spojrzał w kierunku cienia, który rozpoczął rozmowę z Magdaleną-Będziesz z nią musiała mieszkać, albo ją zabijesz...-Uśmiechnął się na tę myśl-Cuba, mamy robotę dzięki ktorej zdobędziesz dobrą broń!-Krzyknął przerywając mu rozmowę z mężczyzną z Sekty.

Zaciekawił mnie ów Cień.
-A znasz ją dokładniej? Możesz mi opowiedzieć coś o niej? Czy można jej wierzyć? Czy ona ma taki wpływ na Cubę i Markusa czy to oni sami przyłączyli się do niej? - te pytania potoczyły mi się z ust do Cienia niczym burza okrzyków. Chciałam wiedzeć o niej więcej - Pokażesz mi tego przywódcę? - dodałam
Teraz to widziałam. Cuba i Markus na pewno mnie nie polubili, a ów Bella odebrała im resztkę godności, by stanęli przy moim boku i ze mną walczyli. Ona należała do nich, a oni do niej. Jaki ten świat niesprawiedliwy...